Op de fiets naar de Prambanan

De nachten worden steeds korter. Wat een drukke dag gisteren. Van de vroege morgen tot de avond een vol programma, zodat er geen tijd meer was voor de blog. Gelukkig vandaag wat rustiger.

Gistermorgen zaten we al vroeg ( kwart over 7 ) op de fiets. We vertrokken bij het tempelcomplex 'Jonggran', wat 'ranke maagd ' betekent. Het was een prachtige zonnige dag. De tocht voerde door mooie rijstvelden, waar nog met een handploeg werd geploegd en langs kleine straatjes waar iedereen ons een vrolijk goedemorgen toeriep. Onderweg kwamen we moestuinen tegen waar men aubergines, pepers, prei, kool en citroengras teelde. We mochten ook weer een kijkje nemen in een schooltje waar kinderen gewoon doorgingen met de les. Waarschijnlijk zijn ze het wel gewend die nieuwsgierige toeristen. Daarna mochten we kijken en zelf proberen om chips te maken door het stampen van nootjes met een loodzware stamper. Deze mevrouw was hier de hele dag mee bezig. In de verte zagen we de Prambanan, Hier eindigde onze fietstocht en begon het bezoek aan dit Hindoeïstisch tempelcomplex, het grootste van Java. Het bijzondere van de tempel is dat hij i.t.t. de Borobudur niet massief is, maar binnenin bevinden zich vier kamers, waarin  de goden Shiva( oppergod ), Ganesha ( de zoon van Shiva ), Agastya ( Shiva als ziener ) en Durga ( Vrouw van Shiva ) staan. Een indrukwekkend bouwwerk.

Verder ging de tocht naar een Batikwerkplaats, waar we zelf een doekje mochten batikken. Best moeilijk, maar grappig om te doen. Leuk was het dat het doekje na verven en koken de volgende avond bij ons hotel werd afgegeven. 

De tocht werd nu niet met de auto vervolgd, maar met de traditionele 'becak'. Een 'benauwd' ( vanwege uitlaatgassen ) avontuur. We werden afgezet bij het paleis van de sultan, waar een echte Javaanse mevrouw, van in de 70 jaar, ons rondleidde, die al 40 jaar gids was en waarbij het enthousiasme sterk bekoeld was. Ook bij ons was de animo vanwege de hitte ook niet erg aanwezig.

Terug naar het hotel om ons te verkleden, want deze avond mochten wij een voorstelling bijwonen ( met diner ) in een openluchttheater van de Ramayana. Een ballet dat een Javaans  liefdesverhaal vertelde. Prachtig om te zien, maar voor ons moeilijk te begrijpen. 

Vandaag om kwart over 4 opgestaan, ontbijt om 5 uur en om half 7 met de trein naar Tsjomba, waar de bus ons ophaalde en ons naar Batu bracht. Verder een rustige middag om bij te komen.